Fiscaal-delict exceptie gebruik Zwitserse informatie

Het hof heeft verdachte veroordeeld voor witwassen. Hierbij is gebruik gemaakt van informatie die verkregen is uit Zwitserland. Op die informatie is een specialiteitsvoorbehoud van toepassing. Dit houdt in dat de informatie niet gebruikt mag worden voor het bewijzen van een fiscaal delict. De vraag of sprake is van een fiscaal delict moet beantwoord worden naar Zwitsers recht. Het Hof heeft vastgesteld dat als een fiscaal delict moet worden aangemerkt de strafbare handeling die is gericht op het verkleinen van bedragen die aan de belastingdienst moeten worden afgedragen. Naar Zwitsers recht kan een op zichzelf commuun delict als fiscaal delict gezien worden indien het uitsluitend gericht is op een fiscaal doel. Waarbij de subjectieve bedoeling van de pleger als maatstaf geldt. Dus een commuun delict kan in sommige gevallen als een fiscaal delict worden gezien, als het de bedoeling van de verdachte is geweest om uitsluitend fiscaal voordeel te hebben. De vraag of dit een juiste uitleg is van het Zwitserse recht kan door de Hoge Raad in cassatie niet getoetst worden (art. 79 RO).

In deze zaak is rechtshulp destijds door de Nederlandse autoriteiten verzocht op basis van feiten die naar Nederlands recht als overtredingen van de Opiumwet zijn gekwalificeerd. Vervolgens wordt de verdachte vervolgt voor witwassen. De vraag is of dit feit zou moeten worden aangemerkt als fiscale delict naar Zwitsers recht en de informatie dus niet gebruikt had mogen worden. Witwassen is een commuun delict, erop gericht voorwerpen of geldbedragen van criminele herkomst te verbergen of verhullen. Het hof is van oordeel dat dit ook verdachtes doel was. In ieder geval is niet gebleken dat verdachte met het witwassen uitsluitend een fiscaal doel had. Het feit dat verdachte ten aanzien van de bedragen op de Zwitserse rekening een beroep heeft gedaan op de inkeerregeling maakt dit niet anders. Dat wil alleen maar zeggen dat verdachte hiermee heeft getracht gelden afkomstig uit illegale activiteiten een legale bestemming te geven. De Hoge Raad oordeelt dat de vaststelling van het hof in deze omstandigheden begrijpelijk is. In deze zaak wordt het witwassen dus niet gezien als een louter fiscaal gericht delict. De informatie verkregen vanuit een rechtshulp verzoek aan Zwitserland kon dus gebruikt worden voor de bewezenverklaring van witwassen.

Hoge Raad, 22 december 2015

ECLI:NL:HR:2015:3688