Cliëntonderzoek door notaris

Gerechtshof Amsterdam, 16 november 2021, ECLI:NL:GHAMS:2021:3404

Aan een notaris is op basis van een gerechtelijk vonnis verzocht om de doorhaling van een hypotheekrecht te verzorgen. Hem wordt nu o.a. verweten dat hij in strijd heeft gehandeld met de identificatieplicht van de cliënt, omdat hij niet beschikte over een kopie van het paspoort van de vrouw wiens hypotheekrecht is geroyeerd.  Aan de identificatieplicht moet worden voldaan uiterlijk op het moment van het passeren van de royementsakte. De notaris zegt dat hij mocht vertrouwen op de identificatie van een andere Wwft-plichtige, namelijk de advocaat van de vrouw en beroept zich daarbij op art. 5 lid 1 sub a onder 1 Wwft. Het hof overweegt dat voor een geslaagd beroep op deze bepaling nodig is dat aangenomen kan worden dat de cliënt tijdig is geïdentificeerd door haar advocaat. Verder is nodig dat de notaris zich tijdig daarvan heeft vergewist en dus de desbetreffende gegevens van de advocaat heeft ontvangen (art. 5 lid 1 sub c en 33 lid 1 Wwft). Het hof heeft hier nadere informatie nodig om vast te kunnen stellen dat de cliënt voorafgaand aan het verlijden van de akte was geïdentificeerd door haar advocaat en dat de notaris beschikte over de gegevens die zijn gebruikt bij het cliëntenonderzoek door de advocaat. Daarom stelt het hof de notaris middels een tussenbeslissing in de gelegenheid om zich hierover uit te laten.

Afgeleide identificatie mag van de wetgever, maar uitgangspunt is wel dat de notaris verantwoordelijk blijft voor de juiste identificatie en verificatie van de cliënt die afkomstig is van een andere instelling (in dit geval de advocaat). Verder is noemenswaardig aan deze zaak dat de klacht tegen de notaris is ingediend door een particulier. Volgens de notaris is de vrouw daarom niet-ontvankelijk, omdat toezicht is voorbehouden aan BFT. Dat is volgens het hof onjuist, omdat dit onverlet laat dat de tuchtrechter bevoegd is om klachten over Wwft-schendingen te beoordelen.