Verhullen herkomst

Hoge Raad 23 januari 2024, ECLI:NL:HR:2024:47

De vraag die centraal staat in deze zaak is of verdachte de herkomst van het geld en de rechthebbende op het geld heeft verhuld.

Verdachte vervoerde € 23.000 in contanten in een auto. Aanvankelijk verklaart hij dat hij het geld van een vriend heeft gekregen en dat hij er een auto voor moest gaan kopen. Later verklaart hij in hoger beroep dat hij een deel heeft gekregen van iemand als onderdeel van een autoruil en een deel heeft geleend van iemand anders.

Deze verklaring heeft het hof terzijde geschoven als hoogst onwaarschijnlijk en niet strokend met het overige bewijs. Volgens het hof gaat het hier om een

"achteraf geconstrueerd samenstel van verzinsels dat de verdachte heeft geprobeerd te onderbouwen met achteraf opgestelde stukken die telkens niet blijken te kloppen met verifieerbare overige details uit het dossier".

Het hof komt op basis van deze niet-kloppende verklaring dan ook tot bewezenverklaring dat de verdachte de herkomst van de € 23.000 heeft verhuld en heeft verhuld wie de rechthebbende op dit geldbedrag is, terwijl hij wist dat dit geldbedrag afkomstig was uit enig misdrijf.

Volgens de Hoge Raad is die bewezenverklaring niet toereikend gemotiveerd. Allereerst omdat de enkele omstandigheid dat in een auto een zak met contant geld wordt aangetroffen niet voldoende is om de herkomst van een voorwerp te verhullen (let op: wél is dan sprake van 'voorhanden hebben', maar dat was niet bewezen verklaard door het hof). En ten tweede omdat verdachte een misleidende verklaring heeft afgelegd en stukken heeft overhandigd na de datum dat hij de herkomst van het geld zou hebben verhuld. Uit het bewijs blijkt niet dat verdachte op de pleegdatum (de dag van de aanhouding) de herkomst van het geld zou hebben verhuld.