Witwassen milieudelicten

ESG (criteria op het gebied van environmental, social en governance) in relatie tot witwassen is een onderwerp waar we vanuit het AMLC aandacht voor hebben. Voorbeelden hiervan in de jurisprudentie zijn schaars. De Inspectie voor Leefomgeving en Transport attendeerde ons op een mooi exemplaar reeds uit 2019. Vanwege de huidige aandacht voor dit onderwerp vermeldenswaardig.

Wat was er aan de hand? Twee bedrijven uit Yerseke werd ten laste gelegd dat zij in een zeegebied genaamd "het Zuider Stortemelk", gelegen ten noorden van Vlieland, zonder vergunning schelpen hadden gewonnen gedurende in ieder geval een half jaar. De toezichthouder op dit terrein, Rijkswaterstaat Noord-Nederland, was deze zaak op het spoor gekomen en de afdeling handhaving van Rijkswaterstaat heeft in overleg met de officier van justitie besloten strafrechtelijk onderzoek in te stellen. De rechtbank oordeelde dat hier inderdaad sprake was van illegaal vissen en heeft de verdachte bedrijven veroordeeld tot een hoge geldboete.

De schelpen werden vervolgens verkocht aan een andere partij. Deze partij is door de rechtbank veroordeeld voor witwassen. Dat bedrijf verhandelde de illegaal gewonnen lading. Daarmee trok zij profijt over strafbare feiten gepleegd door een ander. Volgens de rechtbank wist de directeur van het bedrijf dat een deel van de schelpen afkomstig was uit enig misdrijf.

Wat ons betreft een goed voorbeeld waarin de rechtbank laat zien dat het profijt trekken van - in dit geval - strafbare feiten op het gebied van milieu, ook kan leiden tot witwassen.

Rechtbank Overijssel 11 april 2019, ECLI:NL:RBOVE:2019:1221
Rechtbank Overijssel 11 april 2019, ECLI:NL:RBOVE:2019:1224 (witwaszaak)